Tak jak wspomnieliśmy wyżej, tak działa klasyczny model faktoringu wierzytelnościowego. Przedsiębiorcy mogą jednak także korzystać z faktoringu dłużnego, zwanego także faktoringiem odwróconym, kupieckim lub dłużnym, by finansować nie swoją sprzedaż, a zakupy. W tym celu, przekazują faktorowi fakturę od swego dostawcy, by ten opłacił należność. Dzięki temu firma może dokonać zakupu towarów nawet w momencie chwilowego braku środków, a należność zwrócić w późniejszym, dogodnym dla siebie terminie (na przykład już po sprzedaży zakupionych wcześniej produktów).
Faktoring wierzytelnościowy - najbardziej popularna forma usługi, nazywana po prostu faktoringiem, również występuje pod różnymi postaciami wśród których wyróżnić możemy przede wszystkim faktoring pełny i niepełny.
Czym różnią się one od siebie? W faktoringu niepełnym (z regresem), to faktorant – czyli przedsiębiorca i klient firmy faktoringowej, bierze na siebie konieczność zwrotu wypłaconych mu wcześniej pieniędzy, w przypadku gdy jego klient nie ureguluje należności z faktury. Po upłynięciu dodatkowego okresu finansowania przyznanego mu przez faktora, wchodzi on w regres i musi zwrócić zaliczkę.
W faktoringu pełnym (bez regresu), to faktor bierze na siebie w 100% ryzyko niewypłacalności kontrahentów i to właśnie tej formie usługi chcielibyśmy przyjrzeć się bliżej w poniższym artykule.
Tak jak już wspomnieliśmy, zasadniczym elementem odróżniającym faktoring pełny (bez regresu) od niepełnego (z regresem) jest przejęcie ryzyka niewypłacalności i windykacja należności przez faktora.
Odbywa się to najczęściej ze wsparciem ubezpieczyciela (faktoring z polisą), z którym faktor zawiera umowę ubezpieczenia należności. W tej formie faktoringu, w przeciwieństwie do faktoringu niepełnego, faktorant zwolniony jest z konieczności zwrócenia należności faktorowi, gdy jego klient nie ureguluje należności w terminie. Co to oznacza w praktyce? Jeżeli Twój kontrahent nie zapłacił za fakturę w terminie płatności, faktor nie zażąda od Twojej firmy zwrotu wypłaconej kwoty zaliczki, ale we własnym zakresie odzyskuje dług we współpracy z ubezpieczycielem należności. Dzięki temu już w momencie wypłacenia Ci pieniędzy przez firmę faktoringową, możesz zapomnieć o należnościach wynikających z faktury. Ty masz pieniądze na koncie, a Twój faktor zajmuje się ich odzyskiwaniem od dłużnika.
W przypadku faktoringu bez regresu dochodzi do definitywnego przeniesienia wierzytelności na faktora, który przejmuje w pełni ryzyko niewypłacalności dłużnika. Jak ująć to w księgach rachunkowych?
Przede wszystkim w dacie przejęcia wierzytelności wierzytelność taką należy wyksięgować z ksiąg rachunkowych faktoranta. Umowę faktoringu można traktować w taki sam sposób, jak sprzedaż wierzytelności. W związku z tym kwotę należną od faktora zalicza się do przychodów finansowych. Za świadczone usługi faktor pobiera opłaty, które odnoszone są w ciężar kosztów finansowych. Jeśli jest on podatnikiem VAT, to na fakturach dokumentujących pobraną opłatę nalicza podatek VAT. Faktor przekazuje na rachunek bankowy faktoranta kwotę wierzytelności pomniejszoną o należność z tytułu świadczonej usługi.
Więcej informacji o księgowaniu faktoringu pełnego oraz przykłady znajdziesz w naszym artykule Jak księgować faktoring pełny TU.
Masz firmę? Chciałbyś ją rozwijać, ale długie terminy płatności na fakturach sprawiają, że brakuje Ci pieniędzy nie tylko na uregulowanie stałych zobowiązań, ale także na inwestycje w innowacje i realizację Twoich planów?
Skontaktuj się z nami, opowiedz nam o swojej firmie i wspólnie wybierzemy rozwiązanie idealnie dopasowane do Twoich potrzeb.